Urodził się i młodość spędził na Wileńszczyźnie. W 1944 roku został wcielony do Armii Czerwonej, a potem Wojska Polskiego. Służył w 4 Dywizji Piechoty, z którą zdobywał Kołobrzeg i Berlin. O tym, że zostanie marynarzem, zdecydował po wojnie.
Jako podporucznik wstąpił do Oficerskiej Szkoły Marynarki Wojennej. Od listopada 1949 do kwietnia 1951 był zastępcą dowódcy okrętu podwodnego ORP ,,Sęp”, a następnie przez trzy lata jego dowódcą. Kolejno był szefem sztabu dywizjonu okrętów podwodnych, dowódcą brygady okrętów podwodnych i dowódcą 9 Flotylli Obrony Wybrzeża.
W 1968 roku kmdr Pietraszkiewicz został mianowany na stopień kontradmirała. Przez kilka miesięcy pełnił funkcję komendanta Wyższej Szkoły Marynarki Wojennej, potem przez dekadę kierował Sztabem MW. Zwieńczeniem jego kariery w wojsku był awans na zastępcę dowódcy Marynarki Wojennej. Funkcję tę sprawował przez cztery lata – od 1979 do 1983 roku.
Po przejściu w stan spoczynku kontradmirał Pietraszkiewicz poświęcił się publicystyce i pracy naukowej. W 2001 roku kontradmirał Pietraszkiewicz został doktorem honoris causa Akademii Marynarki Wojennej.
CZEŚĆ JEGO PAMIĘCI
Fot. MMW
[1].jpg)
