Urodzony w Samborcu 30 września 1892 r., święcenia kapłańskie otrzymał w 1915 r. Zabiegał o skierowanie do służby duszpasterskiej w Wojsku Polskim i z końcem 1919 r. rozpoczął służbę wojskową jako kapelan z przydziałem do I Batalionu Morskiego. W 1920 r. wspierał marynarzy podczas walk na Mazowszu, ranny, za wykazane męstwo odznaczony osobiście przez Marszałka Piłsudskiego Krzyżem Srebrnym Virtuti Militari i Krzyżem Walecznych. Po wojnie wrócił na stanowisko kapelana Portu Wojennego w Pucku. Od 1928 r. odbywał studia w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, by w 1934 r. wrócić nad morze na stanowisko administratora parafii wojskowej w Gdyni. Mianowany starszym kapelanem, stał się prawdziwym duchowym opiekunem i przyjacielem marynarzy. Zainicjował budowę kościoła garnizonowego w Gdyni – Oksywiu.