Aktualności muzeum
OPOWIEŚCI NA CZAS KWARANTANNY VI/2
ARMATA Z HISTORIĄ - POWRÓT DOWÓDCY NA WESTERPLATTE. Ideę sprowadzenia na Westerplatte prochów dowódcy placówki majora Henryka Sucharskiego zainicjował na łamach pomorskiej prasy dziennikarz "Głosu Wybrzeża" Tadeusz Jabłoński (piszący pod pseudonimem Paweł Dzianisz). Zabiegi, które zyskały pozytywną tzw. decyzję polityczną, sfinalizowane zostały w 1971 roku. Po sierpniowej ekshumacji, w rocznicę wybuchu wojny 1 września 1971 r. odbyła się zakrojona na wielką skalę uroczystość, po której prochy Majora spoczęły wśród towarzyszy broni na cmentarzyku na Westerplatte. Ważną rolę w ceremonii pogrzebowej odegrała armata ze zbiorów Muzeum Marynarki Wojennej, na której urna z prochami majora Sucharskiego przewieziona została na miejsce wiecznego spoczynku.
Henryk Sucharski zmarł 30 sierpnia 1946 r. w Neapolu i spoczął na Polskim Cmentarzu Wojennym pod Casamassima. Trumna z przewiezionymi do Polski ekshumowanymi szczątkami dowódcy Wojskowej Składnicy Tranzytowej wystawiona została w gdańskim Dworze Artusa. W ciągu trzech dni tysiące obywateli Pomorza i Polski spontanicznie oddało hołd Majorowi – legenda Westerplatte stanowiła jeden z najważniejszych symboli polskiego heroizmu czasu II wojny światowej.
Wyprowadzenie prochów Henryka Sucharskiego z Dworu Artusa
Urna spoczęła na lawecie. Na trybunie żołnierze Majora.
W honorowej asyście wojskowej "niebieskich beretów"
Tłumy towarzyszyły Majorowi w ostatniej drodze
Przedstawiciele władz PRL z gen. Wojciechem Jaruzelskim
Po dekoracji Krzyżem Komandorskim Orderu Wojennego Virtuti Militari
W ówczesnych realiach, warto pamiętać o świeżej na Wybrzeżu pamięci krwawego Grudnia 70, nadano wydarzeniu najwyższą propagandowo-patriotyczną rangę. Pełny ceremoniał wojskowy, pośmiertne nadanie Majorowi Krzyża Komandorskiego Orderu Wojennego Virtuti Militari, obecność przedstawicieli najwyższych władz PRL z ministrem Obrony Narodowej gen. Wojciechem Jaruzelskim, bogata oprawa medialna. Asystę wojskową zapewnili żołnierze 7 Łużyckiej Dywizji Desantowej, popularnych „niebieskich beretów” oraz kadra Marynarki Wojennej.
Zgodnie z wojskową tradycją, do sformowania konduktu pogrzebowego wykorzystano armatnią lawetę. Wybór padł na sowiecką armatę przeciwpancerną wz. 37, znajdującą się od 1962 roku (wg zapisów w księgach inwentarzowych) w zasobach Muzeum Marynarki Wojennej. Wypożyczona na ceremonię pogrzebową majora Sucharskiego, trafiła później do Stoczni Północnej w Gdańsku po nadaniu jej imienia Bohaterów Westerplatte. Po reorganizacji Stoczni, w pierwszych latach XXI wieku, wróciła do Muzeum Marynarki Wojennej w Gdyni.
Armata eksponowana w Muzeum, w sąsiedztwie płaskorzeźby Orła z budynku koszar na Westerplatte, spina swoistą klamrą historię Wojskowej Składnicy Tranzytowej i jej dowódcy.
Westerplatte - miejsce spoczynku majora Henryka Sucharskiego
Armata wz. 37 eksponowana w Muzeum Marynarki Wojennej
Historia armaty na oryginalnej stoczniowej tablicy - brak tu zapisu o MMW, błędny też rok pogrzebu
