Kalendarium historyczne
OPUSZCZENIE BANDERY NA ORP WARSZAWA
Wycofanie ze służby ORP Warszawa kończyło pewien rozdział w historii naszej Marynarki Wojennej. Był ostatnim okrętem bojowym klasy niszczyciel pod biało-czerwoną banderą. Pierwszym był ORP Wicher – wszedł do służby w 1930. Przez kolejne 73 lata (1930 -2003) w polskiej flocie służyło 14 niszczycieli.
W 1970, klasyfikowany jako duży okręt zwalczania okrętów podwodnych wszedł w skład Floty Czarnomorskiej. W latach 1972–1974, zmodernizowany do projektu 61MP trafił do Floty Bałtyckiej.
W 1987 okręt został wydzierżawiony przez Polskę – uroczyste podniesienie polskiej bandery oraz nadanie nazwy ORP Warszawa (numer burtowy 271) nastąpiło 9 stycznia 1988. Niszczyciel wszedł w skład 3 Flotylli Okrętów, stając się równocześnie okrętem flagowym naszej floty. Obok podstawowej funkcji jednostki bojowej, wypełniał rozliczne zadania szkoleniowe, także prestiżowe, reprezentując polską banderę podczas wizyt w zagranicznych portach. Na przełomie 1992/1993 Polska odkupiła niszczyciel (wraz z okrętami podwodnymi Dzik i Wilk) od Rosji na korzystnych warunkach, w zamian za anulowanie rosyjskich długów względem Stoczni Marynarki Wojennej w Gdyni.
Po raz ostatni niszczyciel opuścił biało-czerwoną banderę 5.12.2003 w macierzystym porcie, kończąc tym samym niemal 16-letnią służbę w polskiej Marynarce Wojennej. W polskiej służbie okręt przeszedł ponad 40 000 Mm, wystrzelił ćwiczebnie m.in. 31 rakiet plot, 8 pocisków przeciwokrętowych, 32 torpedy. Po wystawieniu na sprzedaż, wobec braku zainteresowanego kupca, okręt przeznaczony został do złomowania i pocięty na terenie Stoczni Gdańskiej.
Niszczyciel rakietowy Warszawa był trzecim okrętem tej nazwy w polskiej Marynarce Wojennej – pierwszym był monitor rzeczny typu „gdańskiego” (1920-1939), drugim niszczyciel typu Kotlin SAM (1970-1986)
Zdjęcia z archiwum MMW i „Morza”