Aktualności muzeum
PAMIĘCI KOMANDORA WIENCZYSŁAWA KONA
Złożyliśmy do IPN "Wniosek o wpis do ewidencji grobów weteranów walk o wolność i niepodległość Polski" miejsca ostatniego spoczynku komandora kpt.ż.w. Wienczysława Kona na Cmentarzu Witomińskim w Gdyni. Grób Komandora oraz żony Ireny, w cmentarnej dokumentacji figuruje jako "nie opłacony", tym samym zagrożony likwidacją. Uważamy, że winniśmy ocalić pamięć o tak zasłużonym oficerze - weteranie walk II wojny światowej oraz cenionym organizatorze cywilnego szkolnictwa morskiego i wychowawcy kadr morskich.
Urodzony 6.10.1912 r. w Petersburgu. Absolwent Szkoły Podchorążych Marynarki Wojennej w Toruniu – promocja na stopień ppor. mar. w 1934 r. Służba w Kadrze Floty w Gdyni (1935 r.), następnie oficer wachtowy na ORP Burza i ORP Iskra. Służy także we Flotylli Pińskiej. W 1938 r. awansowany na stopień por. mar. Pełni funkcję oficera flagowego szefa Kierownictwa Marynarki Wojennej.
W maju 1939 r. przechodzi na ORP Błyskawica gdzie obejmuje stanowisko oficera sygnałowego. Wraz z okrętem, w obliczu wybuchu wojny, realizując plan „Peking” przechodzi do Wielkiej Brytanii. W załodze ORP Błyskawica bierze udział w pierwszych patrolach bojowych, bierze udział w kampanii norweskiej oraz ewakuacji wojsk alianckich z Dunkierki.
Skierowany na szkolenia specjalistyczne kończy kursy zwalczania okrętów podwodnych, radiolokacji i systemów łączności. Prowadzi także wykłady na zajęciach w Szkole Podchorążych.
W 1943 r. wraca do służby liniowej jako zastępca dowódcy ORP Piorun. Uczestniczy w osłonie konwojów atlantyckich, działaniach wspierających lądowanie aliantów w Normandii. Podczas patroli w rejonie Kanału La Manche i Zatoki Biskajskiej uczestniczy w bitwach z niszczycielami niemieckimi pod Ouessant i Jersey.
Po zakończeniu działań wojennych delegowany do głównej kwatery wojsk alianckich w Oslo, gdzie jest oficerem łącznikowym ds. polskich przesiedleńców. Następnie w Londynie w Biurze Studiów KMW. W 1946 r. awansowany na stopień komandora podporucznika, zyskuje także dyplom kapitana żeglugi wielkiej. W latach 1946/1947 pełni służbę w Polskim Korpusie Przysposobienia i Rozmieszczenia w Wydziale Marynarki.
Po rozwiązaniu Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie decyduje się na powrót do kraju. Powołany powtórnie do Marynarki Wojennej służy m.in. jako kierownik katedry łączności w Oficerskiej Szkole Marynarki Wojennej. Zwolniony z Marynarki Wojennej pozostaje bezrobotny. Jako ceniony fachowiec w dziedzinie łączności i technik radarowych wiąże się z cywilnym szkolnictwem morskim, uzupełnia wykształcenie kończąc specjalistyczne studia w Politechnice Gdańskiej. Podejmuje pracę w Państwowej Szkole Morskiej w Gdyni, zostaje wykładowcą i organizatorem Studium Doskonalenia Kadr Oficerskich Państwowej później Wyższej Szkoły Morskiej. Pływa także na statkach jako kierownik praktyk, oficer i kapitan. Jest także ławnikiem w Izbie Morskiej. Podczas pracy w szkolnictwie morskim publikuje w periodykach fachowych i popularnonaukowych, pisze wojenne wspomnienia. Z końcem 1977 r. przechodzi na emeryturę. Zmarł 15 lipca 1983 r.
Komandor, kpt.ż.w. Wienczysław Kon odznaczony był m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Walecznych, trzykrotnie Medalem Morskim, brytyjskim Order of the British Empire.