Oba zespoły dostrzegły się na radarach. Ok. godz. 1.30 niemieckie niszczyciele wykonały zwrot i wystrzeliły po 4 torpedy z odległości ok. 3700–4600 m. Alianci, którzy przechwytywali ich rozmowy radiowe, wykonali unik. Wywiązała się nocna walka artyleryjska. „Z-32” otrzymał dwa trafienia z „Tartara”, a „Ashanti” trafił i unieruchomił „ZH1”. Uszkodzony, przez „Haidę” i „Huron”, „Z-24” postawił zasłonę dymną i wraz z „T-24” odszedł na południowy zachód, następnie oba okręty powróciły do Brestu. „Z-32” próbował ujść na północ, gdzie natknął się na 20. dywizjon, prowadzony przez „Błyskawicę” i został celnie ostrzelany. Jednakże, na skutek ostrzeżenia o wystrzeleniu przez Niemców torped, dywizjon dokonał zwrotu na północ, przez co utracił kontakt z Niemcami. Po stronie alianckiej walkę kontynuował jedynie 19. dywizjon. „Tartar” kilkakrotnie trafiony ok. 1.42 przerwał ogień i zmniejszył prędkość. „Z-32” także jednak otrzymał 3 trafienia. „Ashanti” ostrzelany został przez uszkodzony niszczyciel „ZH1”, który jednak utracił dziób po trafieniu torpedą i został zatopiony przez załogę ok. 2.35.
„Z-32” odchodzący z placu boju w kierunku Cherbourga, ok. 2.50 natknął się na powracające kanadyjskie niszczyciele „Haida” i „Huron”, które otworzyły ogień. Do pościgu w końcowym etapie zdołał dołączyć 20. dywizjon z „Błyskawicą” na czele. Około godz. 5 trafiony wielokrotnie, ciężko uszkodzony „Z-32”, po wyczerpaniu amunicji, wyrzucił się na brzeg i został opuszczony przez załogę. Następnego dnia wrak zniszczyły samoloty RAF-u. Była to ostatnia akcja bojowa niemieckich większych okrętów na wodach zachodniej Europy.