W przyspieszonym procesie kształcenia szkolono podchorążych i oficerów młodszych z innych rodzajów wojsk, którzy zdecydowali się na służbę w Marynarce Wojennej. Program kursów obejmował przedmioty dotyczące nawigacji , budowy okrętów, uzbrojenia okrętowego oraz taktyki morskiej. Szkolenie teoretyczne (10 miesięcy) i praktyczne (8 miesięcy) podzielono na dwie części. Po pierwszej części szkolenia teoretycznego słuchacze odbywali 4-miesięczną praktykę na okrętach na stanowiskach podoficerskich, po drugiej części – na stanowiskach oficerskich. Zajęcia prowadzili obok etatowej kadry Kursów, oficerowie Departamentu dla Spraw Morskich, Państwowej Szkoły Morskiej w Tczewie, szkół wojskowych garnizonu toruńskiego oraz wykładowcy szkół cywilnych. Borykano się także z niedostatkiem pomocy dydaktycznych podręczników i literatury fachowej. Naukę na pierwszym kursie rozpoczęło 22 słuchaczy, z których 18 ukończyło kurs 1 października 1922. Drugi kurs trwał od 1 września 1921 do 1 października 1923 roku – ukończyło go wszystkich 10 przyjętych (9 oficerów i 1 podoficer). Od 1 października 1922 trwał trzeci kurs, rozpoczęty przez 14 słuchaczy, a ukończony 15 grudnia 1924 roku przez 11.